Vandaag kregen we een bijzondere opdracht: bedenk een nieuw soort dier. Maak het tot een kruising tussen twee bestaande dieren. Voeg de eigenschappen van beide dieren samen tot een super-power-beest! Bedenk ook wat ze eten, waar ze opgroeien, hoe ze getraind en getest worden en voor wie ze nuttig zouden zijn.
Hieronder zie je één voorbeeld, maar als je er nog wil lezen, ga dan snel naar 'teksten'!

Het horrorsuikerspinschaap
Dit uitzonderlijke horrorschaap kan alleen maar gekweekt worden in een bioscoop.
Vijf keer per dag krijgt het een rantsoen van zoete snoep terwijl het kijkt naar actiefilms.
Elke dag moet het ook een half uurtje zwemmen in een bloedbad.

Om te testen of het horrorsuikerspinschaap voldoet aan onze wensen moeten kinderen van een zesde klas regelmatig zijn suikerspinwol proeven. Als het niet zoet genoeg is moet in dat bloedbad meer suiker.        
Het is bijzonder geschikt voor kinderen die nachtmerries krijgen van het idee dat hun snoep op zal raken.

Jolien / Sultan

Woensdag hadden we bezoek van Peter, Ingrid en Myriam. Peter kwam eerst langs en vertelde ons allerlei verhalen over jeans. Daarna mochten de leerlingen zelf een stukje jeans 'vermoderniseren' door het kapot te maken. Enkele filmpjes hielpen hen ter inspiratie. De leerlingen probeerden vlijtig verschillende technieken uit  om in de stevige stof toch een gat te maken. 

Na de speeltijd kregen ze tijd om na te denken welke voorwerp te willen creëren in de toekomst. De gekste ideeën kwamen naar boven en de ontwerpschetsen werden gemaakt.

Dit hadden enkele leerlingen erover te zeggen: 


We keken leuke filmpjes.
Eén van die filmpjes had te maken met jeans muziek maken.
We mochten zelf jeans kapot maken.
We leerden vandaag over jeansHet was echt moeilijk om het jeans kapot te krijgen.
Daarna moesten we onze voorwerpen ook wisselen, zodat iedereen elk voorwerp had gebruikt.
IK HEB DE JEANS KAPOT GEMAAKT  MET SCHUURPAPIER, kaasrasper, enzovoort...
Ik vond het heel grappig en leuk.
Ik zou het nog wel eens willen doen.
Wij hebben over jeansbroek geleerd.
Wij hebben een klein jeans stuk gekregen.
Wij mochten verschillende materialen gebruiken.
Wij moesten in dat stuk stof een gaatje maken met de materialen.
Het was leuk.

Okee, we zijn vertrokken!
Daniel wijdde de kinderen in in het associatief denken nl., hoe ziet het lam er uit van een chocoladeschaap en een streepschaap? Bedenk er voedsel, een woonst en een toekomst voor.
Peter lichtte een tipje van de jeassluier: hoe zijn de woorden jeans en denim ontstaan en hoe wordt een jeans gemaakt en bewerkt. Etymologie en industrie waren de kernwoorden van zijn 'les'. Daarna zelf aan de slag met raspen, schuurpapier, verfafschrapers en puimsteen om de 'destroy-look' toe te passen op een lap denim, maakten het allemaal zeer aanschouwelijk.

En toen moesten er keuzes gemaakt worden, knopen doorgehakt en boodschappenlijstjes opgesteld want volgende week beginnen de kinderen aan hun creaties. De aanzet werd vorige week gegeven, dus er was keuze genoeg. Voor sommigen ging dit creatief denken vlotter dan voor anderen, maar inspirerende foto's en ondersteunende praatjes met de begeleiders, gaven meteen volgend hoopvolle resultaat:
- een hoed die een paraplu kan worden
- een kameleonhoed die zich aan je kleren aanpast
- een hoed met ingebouwde geldautomaat
- een handtas die een hondje wordt
- een babykleedje dat kan praten
- een babykleedje dat kan zweven
- een hoofddoek met ingebouwde koranles
- een paraplu die kan vliegen
- een paraplu die een snoepregen maakt
- een paraplu met ingebouwde tv
- een paraplu met sensor die allerlei functies in gang zet
- een paraplu met een voorraad eten en drinken in het handvat
- een bontmuts die een handtas wordt
- een bontmuts die kan haarkappen
- een bontmuts met ingebouwde verwarming
- een trui die van merknaam verandert naargelang de gelegenheid of de groep vrienden
- een kussen met doorkijkvenster voor de I pad
- een bidtapijtje dat omgevormd wordt tot vuurschoenen
- de sleep van een bruidsjurk die een tafel vol taart wordt

Kringwinkel en rommelmarkten: here we come!

Een museum blijft een museum, hoe interactief en gericht op kinderen ook. Het blijven tempels van stilte waar respect voor het verleden heerst en men op kousevoetjes doorheen hoort te lopen.
"Maar er is zo veel interessants te zien juf! En we zijn hier nog nooit geweest juf! We willen echt van alles een foto nemen juf! En die pop ziet er zo levend uit, mogen we daar nu echt niet aankomen? En die trappen zijn zo leuk om op te rennen, waarom mag dat nu niet?" Tja, we zijn hier niet alleen hé, lieve kinderen.
Toen meneer Oktay ("dat is een Turkse naam hoor!") de weefgetouwen voor ons liet bulderen, waren de kinderen toch wel onder de indruk, maar ook de stille Lies die met wonderlijke kennis van zaken haar spinnewiel liet draaien, kon op bewondering rekenen ("mijn oma in Turkije gebruikt dat ook nog, veel Turkse vrouwen gebruiken dat nog").
Toen we ze allemaal in het prachtige filmzaaltje verzameld hadden, kon onze brainstorm veel te laat beginnen. Er was chaos, er was alweer drukte, maar er kwamen leuke en fantasierijke voorstellen naar boven. Een klas had duidelijk zijn huiswerk gemaakt en thuis navraag gedaan naar oude textiele voorwerpen: een bidmatje, een babykleedje, een bontje, een slabbetje, een tulband, een hoofddoek, een portemonnee, een kussen, een doopkleed en een mysterieus doosje, mogen we toevoegen aan de lijst van de senioren!
De ideeën wachten op uitwerking: stof voor volgende week.

De zaal stond klaar: vier tafeltjes in de vier uithoeken, elk met een wetenschapper erbij.
Er was de strenge professorandus B. van Dee, de vlekkenspecialiste, het ongeboren lam en de charmante retrotante.
Elk nam zijn taak ernstig: de kinderen werden aan een grondig vraaggesprek onderworpen en de wachtenden vulden een textielenquête in. De vragen verontrustten sommige kinderen, anderen begrepen het allemaal niet zo goed, en sommigen, die hadden ons gewoon snel door en speelden het spelletje sluw mee.
Toen professorandus B. van Dee de resultaten bekend maakte, de kinderen duidde op de vele gevaarlijke producten in hun kledij (die alarmerend hoog waren, hoger dan het Europees gemiddelde!!) en voorstelde om alles uit te doen en te verbranden, toen werd het voor iedereen duidelijk: ze waren bij de neus genomen. Deze vier wetenschapper waren fake!

Toen de échte wetenschapper, volledig gehuld in een blinkend zilveren brandwerend pak met zware astronautenschoenen aan, het podium opstapte, geloofden ze bijna niet dat dit wel ECHT was...
Kortom, het startevenement was er eentje dat verwarring zaaide. En dat was nu net zoals we het gepland hadden.
Volgende week start het pas goed: in het MIAT.
Tot dan

Wij hebben vandaag iets geleerd over textiel.
Er was ook een echte wetenschapper gekomen.
Daardoor hebben we ook bijzondere soorten textiel leren kennen en hoe je ze kan gebruiken.
 
Ze stelden rare vragen aan ons.
Wij moesten ook een enquête invullen.
 
een voorbeeld : heb  je nog je eerste schoenen thuis?
 
Er was ook een man met een pak van aluminium.
Hij leerde ons hoe we die materialen kunnen gebruiken.
 
Op het einde waren er ook senioren gekomen om een verhaaltje te vertellen.
 
Een  voorbeeld : eentje met een oude paraplu.
 
Een voorbeeld : eentje met een oude trui
 
Verslag: Seda & Nasteha

De website is gemaakt met de gratis tool Weebly (www.weebly.com).
De begeleiders, leerkrachten en leerlingen kunnen deze zelf aanvullen met materiaal.
Ze zullen leren werken met Timerime (om een digitale tijdslijn te maken), met tablets (om te morphen en te schetsen) en met Weebly om deze website aan te vullen.

Ik ben benieuwd!

Digitale groeten,

Peggy thienpont